Szafirki

Szafirki są cenionymi roślinami cebulowymi, występują w wielu odmianach i kolorach - od najczęściej spotykanych fioletowo niebieskich, białych czy nawet żółtych i różowych. Dostępne są także odmiany wielokolorowe. Uprawa nie jest trudna a wymagania roślin niewielkie.

Sadzimy je w drugie połowie września oraz w październiku. Mogą rosnąć w półcieniu choć w pełnym słońcu kwitnienie jest najintensywniejsze. Uprawiane w gruncie wymagają gleb żyznych umiarkowanie przepuszczalnych. W przypadku uprawy w donicach stosujemy ziemię urodzajną mieszając 2 części kompostu z 1 częścią żwiru.

Kwitną wiosną na przełomie kwietnia i maja. Po przekwitnięciu należy usunąć przekwitnięte kwiatostany ponieważ zawiązywanie się nasion znacznie osłabia cebule. Szafirki uprawiamy w jednym miejscu do 5 lat. Po wykopaniu i oczyszczeniu cebul suszymy je w przewiewnych pojemnikach i ponownie sadzimy jesienią. Rozmnażamy poprzez cebulki przybyszowe. Są w pełni mrozoodporne.

Sadzimy je w zwartych kępach po kilkadziesiąt cebul tworząc kwiatowe łąki czy zwarte kępy. Szczególnie dobrze prezentują się okalając rabaty, w ogrodach skalnych czy też na obwódkach trawników. Nadają się także do uprawy pod drzewami, w donicach.  Doskonale prezentują się sadzone razem z hiacyntami, krokusami, narcyzami. 

Ojczyzną szafirków jest północna Afryka, południowa Europa oraz Azja wschodnia.